4. ถนน

สเปนโดดเด่นในฐานะประเทศที่มีโครงข่ายถนนคุณภาพสูงและมีประสิทธิภาพ ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจและการเดินทางทั้งภายในประเทศและสู่ภูมิภาคอื่น ๆ

ตาม Global Competitiveness Report 2019 สเปนเป็นประเทศมีระบบการเชื่อมต่อทางถนนที่ดีที่สุดในโลก[1] โดยครองอันดับ 1 ร่วมกับสหรัฐอเมริกาและซาอุดีอาระเบีย และเป็นประเทศที่มีคุณภาพถนนที่ดีที่สุดในโลกอันดับ 11 (Quality of road infrastructure) แม้ว่ารายงานฉบับใหม่ๆ หลังปี 2019 จะไม่ได้จัดอันดับในลักษณะเดียวกันนี้ แต่โครงสร้างพื้นฐานถนนของสเปนยังคงได้รับการยอมรับว่าอยู่ในระดับดีเยี่ยม

รูปภาพแผนที่เครือข่ายถนน-ทางด่วน (Autovías-Autopistas) ปี 2568

ที่มาของภาพ https://www.enterat.com/servicios/mapa-carreteras-autopistas-espana.php

 

ปัจจุบัน สเปนมี เครือข่ายถนน-ทางด่วน (Autovías-Autopistas) ที่มีความยาวที่สุดในยุโรปและเป็นอันดับ 3 ของโลก รองจากจีนและสหรัฐอเมริกา โดยมีระยะทางรวม 17,666 กิโลเมตร ซึ่งสะท้อนถึงการลงทุนอย่างต่อเนื่องในการพัฒนาโครงข่ายคมนาคม

สเปนมีเส้นทางถนนรวมทั้งสิ้น 165,705 กิโลเมตร (ข้อมูลจากศูนย์สังเกตการณ์การคมนาคมและโลจิสติกส์ในสเปน (OTLE) กระทรวงการคมนาคมและการเคลื่อนย้ายอย่างยั่งยืน ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2567) ซึ่งอยู่ภายใต้การบริหารจัดการของหน่วยงานต่าง ๆ ดังนี้

• 26,525 กิโลเมตร อยู่ในเครือข่ายถนนทางหลวงสเปน (Red de Carreteras del Estado) ซึ่งบริหารจัดการโดยกรมทางหลวง (La Dirección General de Carreteras) สังกัดกระทรวงการขนส่งและการเคลื่อนย้ายอย่างยั่งยืน
• 71,251 กิโลเมตร บริหารจัดการโดยรัฐบาลแคว้น (Comunidades Autónomas)
• 67,980 กิโลเมตร บริหารจัดการโดยรัฐบาลจังหวัด (Diputaciones)

 

นอกจากนี้ ถนนบางสายของสเปน ยังบริหารจัดการด้วยระบบสัมปทานจากภาคเอกชน เช่น บริษัท Abertis บริษัท Cintra บริษัท Itínere บริษัท Globalvia และบริษัท Sacyr ซึ่งช่วยเสริมศักยภาพและประสิทธิภาพของโครงข่ายถนนให้ดียิ่งขึ้น

โครงข่ายถนนที่ทันสมัยและครอบคลุมนี้ไม่เพียงแต่ช่วยอำนวยความสะดวกในการเดินทาง แต่ยังเป็นปัจจัยสำคัญที่สนับสนุนการค้าและการลงทุนในสเปนอีกด้วย

 

************************************* 

 

สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงมาดริด

กรกฎาคม 2568

 

[1] วัดจากค่าความเร็วเฉลี่ยและเส้นทางตรงของถนน (road straightness) ในการขับรถเชื่อมต่อกันระหว่าง 10 เมืองใหญ่ที่สุดของเขตเศรษฐกิจหรือมากกว่า โดยเมืองใหญ่เหล่านี้จะต้องมีประชากรอาศัยรวมกันอย่างน้อยร้อยละ 15